•  

Αποκωδικοποιώντας το νέο κώδικα ενόργανης γυναικών: Άλμα

Αποκωδικοποιώντας το νέο κώδικα ενόργανης γυναικών: ΆλμαΓράφει η Χριστίνα Φιλιππάκη:

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο αποτελούν πια παρελθόν, οι τελευταίοι αγώνες της σεζόν ολοκληρώθηκαν, και κάπως έτσι, με τη λήξη το 2016, κλείνει μία ακόμη τετραετία για την ενόργανη γυμναστική. Προετοιμαζόμαστε πλέον για το 2017 που μαζί με τα δώρα του Άγιου Βασίλη και το φλουρί της βασιλόπιτας, μας φέρνει και έναν ανανεωμένο κώδικα βαθμολόγησης.

Αξίζει λοιπόν να δούμε τις αλλαγές που έχουν γίνει σε αυτόν, και τον τρόπο με τον οποίο θα επηρεάσουν το άθλημα μέσα στα επόμενα χρόνια. Στο παρόν άρθρο, θα εστιάσουμε στις τροποποιήσεις που αφορούν τον ίππο, ενώ στη συνέχεια, θα ακολουθήσουν δημοσιεύσεις και για τα τρία υπόλοιπα όργανα. Σε γενικές γραμμές, οι αλλαγές στον άλμα αφορούν το κομμάτι της δυσκολίας και όχι αυτό της εκτέλεσης. Πιο συγκεκριμένα, η αρχική αξία του κάθε άλματος έχει μειωθεί από 3 έως 6 δέκατα. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε πώς αλλάζει ο βαθμός δυσκολίας κάποιων δημοφιλών ασκήσεων:

Ίππος Αρχική αξία στον κώδικα 2013 - 2016 Αρχική αξία στον κώδικα του 2017 - 2020
Rudi 6.2 5.8
Produnova 7.0 6.4
Tsukahara με μία περιστροφή 5.2 4.8
Yurchenko με μία περιστροφή 5.0 4.6
Yurchenko με 1.5 περιστροφή 5.3 5.0
Yurchenko με δύο περιστροφές 5.8 5.4
Amanar 6.3 5.8
Lopez 5.6 5.2
Cheng 6.4 6.0

Γιατί συμβαίνει αυτό; Με το νέο κώδικα βαθμολόγησης, οι απαιτήσεις σύνθεσης (composition requirements), η κάθε μία από τις οποίες προσθέτει πέντε δέκατα στην αρχική αξία της αθλήτριας, μειώνονται από πέντε σε τέσσερις. Αυτό σημαίνει ότι οι βαθμοί δυσυκολίας στο δίζυγο, στη δοκό και στο έδαφος θα μειωθούν κατά 5 δέκατα. Επομένως, έπρεπε να υπάρξει αντίστοιχη μείωση και στον ίππο, ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία ανάμεσα στα τέσσερα όργανα.
Πάντως από τη δημιουργία του ανοιχτού συστήματος βαθμολόγησης, η διεθνής γυμναστική ομοσπονδία (FIG) προσπαθεί απεγνωσμένα να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη βαθμολόγηση των τεσσάρων οργάνων, έτσι ώστε σπεσιαλίστες ενός συγκεκριμένου οργάνου να μην έχουν κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα σε τελικούς ομάδων και σύνθετου ατομικού. Το 2008 το πρόβλημα ήταν οι ασύμμετροι ζυγοί, όπου οι γενναιόδωρες αξίες συνδέσεων (connection bonus) επέτρεπαν στις αθλήτριες να χτίσουν μια αρχική αξία πολύ υψηλότερη απ’ ότι στα άλλα όργανα. Έτσι, χάρη στο ταλέντο τους στο δίζυγο, η Nastia Liukin και η Yang Yilin κατάφεραν να κερδίσουν μετάλλια στο σύνθετο ατομικό παρά τις αδυναμίες τους στον ίππο και τις ασκήσεις εδάφους αντίστοιχα. Αντίθετα, η Anna Pavlova, που ήταν εξαιρετική στο άλμα, τη δοκό και το έδαφος, αλλά υστερούσε στο δίζυγο, δεν είχε ποτέ ελπίδα να ανέβει στο βάθρο. Ο κώδικας του 2009 προσπάθησε να διευθετήσει αυτό το θέμα, και τώρα το όργανο που δημιουργεί αντίστοιχο πρόβλημα είναι το άλμα. Πρόκειται σίγουρα για το όργανο που λαμβάνει τις υψηλότερες βαθμολογίες εκτέλεσης κι αυτό δε μας εκπλήσσει. Είναι προφανές ότι ένα άλμα που διαρκεί λίγα μόλις δευτερόλεπτα θα έχει λιγότερες ατέλειες από ένα πρόγραμμα διάρκειας 1.5 λεπτού. Για το λόγο αυτό, μία αθλήτρια με αρχική αξία 5.8 μπορεί εύκολα να πάρει μια βαθμολογία άνω του 15 στο άλμα, ενώ δύσκολα μπορεί να ελπίζει για κάτι υψηλότερο από 14.5 σε οποιοδήποτε άλλο όργανο. Αυτό σημαίνει ότι αθλήτριες που υστερούν στους ασύμμετρους ζυγούς, όπως η Aly Rasiman, μπορούν να καλύψουν την αδυναμία τους, εκτελώντας ένα δύσκολο άλμα. Όμως, αθλήτριες που είναι αδύναμες στον ίππο, όπως η Shang Shansong, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, ακόμη κι αν είναι ιδιαίτερα δυνατές στα τρία υπόλοιπα όργανα. Η διεθνής γυμναστική ομοσπονδία έχει αναγνωρίσει αυτό το πρόβλημα, αλλά δε φαίνεται να επιχειρεί να το λύσει στο νέο κώδικα. Επομένως, δυστυχώς ο ίππος θα εξακολουθεί να λαμβάνει υψηλότερες βαθμολογίες από τα άλλα όργανα, δημιουργώντας έτσι πρόβλημα στους τελικούς του σύνθετου ατομικού.

Παρατηρούμε, ότι η μεγαλύτερη μείωση έχει γίνει στο άλμα produnova. Αυτό ήταν μάλλον αναμενόμενο, μιας και την τελευταία τετραετία έχουμε δει τέσσερις διαφορετικές αθλήτριες (τη Yamilet Peña Abreu από τη Δομινικανή Δημοκρατία, την Dipa Karmakar από την Ινδία, την Oksana Chusovitina από το Ουζμπεκιστάν και η Fadwa Mahmoud από την Αίγυπτο) να θυσιάζουν την εκτέλεσή τους στο βωμό της δυσκολία του άλματος αυτού. Η τόλμη τους είναι σίγουρα αξιοθαύμαστη, όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι καμία από αυτές δεν πέτυχε ποτέ μία ορθή προσγείωση. Στην πραγματικότητα, η μόνη αθλήτρια που έχει εκτελέσει αυτόν τον ίππο σωστά είναι η ίδια η δημιουργός του, και κάθε απόπειρα που έχουμε από το 2000 μέχρι σήμερα ήταν ένας σοβαρός τραυματισμός που περίμενε να συμβεί.

Κι όμως, αυτές οι επικίνδυνες κι ανεπιτυχείς προσπάθειες κατέκτησαν θέσεις σε τελικούς και κέρδισαν μετάλλια σε σημαντικούς αγώνες. Αυτό ίσως ενθαρρύνει κι άλλες αθλήτριες να παρουσιάσουν έναν εξαιρετικά δύσκολο ίππο με μη ικανοποιητική εκτέλεση αντί να προτιμήσουν μία ευκολότερη άσκηση, που όμως μπορούν να κάνουν σωστά. Η διεθνής ομοσπονδία γυμναστικής δε θέλει να βλέπει αθλήτριες να ρισκάρουν την υγεία τους, εκτελώντας άλματα που δεν μπορούν να προσγειώσουν σωστά και να ανταμείβονται γι αυτό. Έτσι, αν και το produnova εξακολουθεί να είναι το πιο δύσκολο άλμα του κώδικα και μετά την υποβάθμιση της αξίας του, έχει θεσπιστεί ένας νέος κανόνας που σίγουρα αποθαρρύνει την εκτέλεσή του. Σύμφωνα με αυτόν, αν το δεύτερο σάλτο του άλματος δεν ολοκληρωθεί επειδή η αθλήτρια προσγειωθεί ταυτόχρονα στα πόδια της και σε κάποιο άλλο μέρος του σώματός της (όπως κάνουν και οι τέσσερις προαναφερθείσες αθλήτριες), τότε το άλμα θα αναγνωριστεί ως μία χειροκυβίστηση με μονό σάλτο, και κατά συνέπεια θα λάβει χαμηλό βαθμό δυσκολίας. Επομένως, οι αθλήτριες που δε μπορούν να ολοκληρώσουν το διπλό σάλτο με σταθερότητα, παύουν να επιχειρούν το συγκεκριμένο άλμα.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.